ETHER - اتر
| موارد مصرف | اتر به عنوان داروي بيهوش‌كننده مصرف مي‌شود. | ||
| موارد منع مصرف | در بيماران مبتلا به‌ديابت، عيب كار كليه، افزايش فشار مايع‌مغزي ـ نخاعي و بيماري شديد كبد نبايدمصرف شود. | ||
| مکانیسم اثر | |||
| فارماکونتیک | حداقل غلظت آلوئولي(MAC) اتر 1/92% است. | ||
| هشدارها | 1 ـ مصرف اتر در شرايط گرم ومرطوب براي بيماران تب دار توصيه‌نمي‌شود. در اين موارد اتر ممكن است‌باعث ايجاد حركات تشنجي بخصوص دركودكان و بيماراني كه آتروپين دريافت‌كرده‌اند، شود. 2 ـ هوشيابي بعد از بيهوشي طولاني مدت‌با اتر آهسته بوده و استفراغ بعد ازبيهوشي شايع است. 3 ـ اتر در اغلب موارد باعث تحريك‌سيستم تنفسي مي‌گردد. | ||
| عوارض جانبی | تحريك مخاط تنفسي،اسپاسم حنجره، كاهش شديد فشار خون،افزايش شديد دماي بدن و تشنج ازعوارض جانبي اتر است. | ||
| تداخل دارویی | اتر با داروهاي شل‌كنده عضلات تداخل دارد. | ||
| نکات قابل توصیه | مصرف آتروپين و ياساير داروهاي مشابه براي كاهش‌ترشحات بزاق و برونش توصيه مي‌شود. | ||
| مقدار مصرف | به منظور حصول بيهوشي،ابتدا با غلظتي معادل 20 ـ 10 درصد هواي‌دمي استفاده مي‌شود كه در صورت نياز،مي‌توان اين غلظت را افزايش داد. براي‌نگهداري بيهوشي سبك با غلظت 5 درصدو در مورد بيهوشي عميق ممكن است تاغلظت 10 درصد نيز مورد استفاده قرارگيرد. | ||
| اشکال داروئی | For Inhalation | ||