IDARUBICIN - ايداروبايسين
| موارد مصرف | ايداروبيسين به‌همراه سايرداروهاي ضد لوسمي براي درمان AMLدر بزرگسالان مصرف مي‌شود. | ||
| موارد منع مصرف | |||
| مکانیسم اثر | ايداروبيسين از طريق واكنش‌با آنزيم توپوايزومراز II مانع ساخت‌اسيدهاي هسته‌اي مي‌شود. | ||
| فارماکونتیک | نيمه عمر دارو حدود 22ساعت است. دفع دارو عمدتا صفراوي وبه‌صورت متابوليت است. ايداروبيسين تابيش از صد برابر غلظت پلاسمايي درسلول‌هاي هسته‌دار خون و مغز استخوان‌تجمع مي‌يابد. | ||
| هشدارها | 1 ـ اغلب بيماراني كه‌ايداروبيسين را با مقادير درماني مصرف‌مي‌كنند به تضعيف شديد مغز استخوان‌مبتلا مي‌شوند. اين عارضه ممكن است‌منجر به مرگ بيمار ناشي از عفونت و ياخونريزي شديد شود. 2 ـ ايداروبيسين ممكن است باعث ايجادعوارض سمي قلبي شود. | ||
| عوارض جانبی | عفونت، تهوع و استفراغ،ريزش مو، اسهال و كرامپ‌هاي شكمي،خونريزي و موكوزيت از عوارض شايع‌ايداروبيسين هستند. | ||
| تداخل دارویی | |||
| نکات قابل توصیه | 1 ـ ايداروبيسين بايدآهسته و طي 10-15 دقيقه تزريق شود. 2 ـ ايداروبيسين هنگام تزريق نبايد با سايرداروها مخلوط شود. | ||
| مقدار مصرف | به‌منظور درمان AMLمقدارmg/m2/day 12 به‌مدت 3 روز همراه باسيتارابين تزريق آهسته وريدي مي‌شود.ممكن است مقدار 100 mg/m2/day به‌مدت7 روز به‌صورت انفوزيون مداوم و ياmg/m2 25 به‌صورت تزريق واحد همراه باmg/m2/day 200 به‌مدت 5 روز به‌صورت‌انفوزيون مداوم نيز مصرف شود. | ||
| اشکال داروئی | Injection: 5 mg, 10 mg | ||