PERPHENAZINE - پرفنازين
| موارد مصرف | پرفنازين در اسكيزوفرني وحالات رواني، مانيا و درمان كمكي كوتاه‌مدت اضطراب شديد، تحريكات رواني‌حركتي، هيجان و تحريكات رفتاري شديدو ناگهاني، استفراغ و تهوع شديد به‌كارمي‌رود. | ||
| موارد منع مصرف | همراه با ساير داروهاي‌تضعيف كننده سيستم اعصاب مركزي،همراه با ساير داروهاي تضعيف كننده مغزاستخوان، در بيماري فئوكروموسيتوم، دربيماران مسن دچار آشفتگي و بي‌قراري‌نبايد مصرف شود. | ||
| مکانیسم اثر | پرفنازين با مهار گيرنده‌هاي‌بعد سيناپسي دوپاميني در مسيرمزوليمبيك اثر درماني خود را ايجادمي‌نمايد. مهار گيرنده‌هاي دوپاميني درمسير نيگرواسترياتال و توبرواينفنديبولاربه ترتيب با ايجاد اثرات خارج هرمي وافزايش ترشح پرولاكتين در ارتباط است.همچنين گيرنده‌هاي موسكاريني و نيز آلفاـ آدرنرژيك تا حدودي بوسيله اين دارومهار مي‌گردند. | ||
| فارماکونتیک | پرفنازين پس از مصرف‌خوراكي، سريع ولي ناكامل جذب گرديده‌تحت تاثير متابوليسم عبور اول كبدي قرارگرفته و غير فعال مي‌گردد. متابوليت‌ها ومقدار ناچيز داروي تغيير نيافته عمدتا ازراه ادرار و مقداري نيز از طريق صفرا دفع‌مي‌گردند. | ||
| هشدارها | 1 ـ پرفنازين در افراد دچاربيماري‌هاي قلبي ـ عروقي، عروق مغزي،پاركينسون، اختلالات تنفسي، صرع وعفونت حاد، صدمات كليوي و كبدي بايد بااحتياط مصرف شود. 2 ـ در بيماراني با سابقه يرقان، لوكوپني،مياستني گراو، كم كاري تيروئيد،هيپرتروفي پروستات و گلوكوم با زاويه‌بسته، خصوصا در افراد مسن با احتياطمصرف گردد. | ||
| عوارض جانبی | آثار خارج هرمي خصوصاديستوني، به‌ويژه با مقادير مصرف زيادشايع‌تر بوده و در مصرف طولاني مدت‌ديسكينزي ديررس ممكن است بروز نمايد.خواب آلودگي، سستي، كابوس شبانه،بي‌خوابي، بي‌ثباتي، افسردگي، خشكي‌دهان، يبوست، احتباس ادرار، تاري ديد واحتقان بيني از عوارض شايع دارو هستند. | ||
| تداخل دارویی | مصرف آن همراه باداروهاي ضد آريتمي و نيز داروهاي ضدهيستامين نظير ترفنادين و آستميزول يامسدد گيرنده بتا مانند سوتالول، خطربروز آريتمي بطني را افزايش مي‌دهد.داروهاي ضد افسردگي خصوصا انواع‌سه حلقه‌اي سبب افزايش غلظت خوني ونيز اثرات ضد موسكاريني اين دارومي‌گردند. پرفنازين ممكن است باعث‌كاهش آستانه تشنج شده و با اثر داروهاي‌ضد صرع مقابله نمايد. مصرف اين داروهمراه با داروهايي مانند متوكلوپراميد وليتيوم خطر بروز عوارض خارج هرمي راافزايش مي‌دهد. پرفنازين با اثر داروهاي‌ضد پاركينسون مانند بروموكريپتين ولوودوپا مقابله مي‌نمايد. | ||
| نکات قابل توصیه | 1 ـ مصرف اين دارو دركودكان زير سن 14 سال توصيه نمي‌شود. 2 ـ اين دارو ممكن است ايجاد خواب‌آلودگي نموده و موجب اختلال در انجام‌كارهايي شود كه نياز به دقت و هشياري‌دارند. | ||
| مقدار مصرف | پرفنازين در حالاتي نظيراسكيزوفرني يا ساير اختلالات رواني، مانياو درمان كمكي كوتاه مدت اضطراب شديد،اغتشاشات رواني ـ حركتي، هيجان ورفتارهاي خطرناك ابتدا به ميزان 4 ميلي‌گرم 3 بار در روز تجويز و برحسب پاسخ‌دهي ميزان مصرف حداكثر تا 24 ميلي‌گرم‌روزانه تنظيم مي‌گردد. در افراد مسن‌نصف تا يك چهارم افراد بزرگسال به‌كارمي‌رود. | ||
| اشکال داروئی | Coted Tablet: 2 mg, 4 mg, 8 mg Injection : 5 mg / ml | ||