دستگاه تناسلى زنان به دو قسمت داخلى و خارجى تقسيم مى شود.
 بخش هاى خارجى نظير واژن و دهانه رحم بيشتر در معرض آلودگى هستند. عفونت اين مناطق تاثير زيادى بر روى زايايى زن ايجاد نمى كند و به درمان هاى ساده پاسخ مى دهند.دستگاه تناسلى داخلى شامل رحم، لوله هاى رحمى و تخمدان ها است. اساساً نوع باكترى و ميكروبى كه اين قسمت ها را آلوده مى كند با نوع آلودگى ژنيتال خارجى متفاوت است. راه آلودگى به اين ميكروب ها نيز متنوع است نظير تماس جنسى آلوده، خون و.... 
مهمترين عارضه اين عفونت ها امكان بسته شدن و آسيب لوله هاى رحمى است. زيرا وجود لوله هاى رحمى براى انتقال تخمك و بارورى آن توسط اسپرم ضرورى است.
 عفونت لوله هاى رحمى حدوداً ۱۰ درصد نازايى ها را تشكيل مى دهد. 
علايم اين عفونت ها بر خلاف عفونت هاى دستگاه تناسلى خارجى دير بروز مى كند. ممكن است در موارد خفيف تا متوسط هيچ علامتى از نظر بالينى نداشته باشند. بنابراين پيشنهاد مى شود خانم ها هر ۶ ماه تا يك سال براى كنترل سلامتى نزد متخصصين زنان مراجعه كنند. گاهى عفونت هاى داخلى به صورت حاد، ناگهانى و شديد به صورت تب، ترشحات واژينال و... ظاهر مى شود كه اگر تشخيص داده نشوند در سال هاى بعد يعنى هنگام مراجعه خانم براى درمان نازايى با گرفتن عكس رنگى سابقه يك عفونت در سال هاى قبل مشاهده مى شود كه باعث بسته شدن لوله ها مى شود و در بعضى موارد بدون ايجاد علايم بالينى عوارض بدى بر جا مى گذارد.

اجسام خارجى نظير آى.يو.دى (IUD) تامپون ها و... عواملى هستند كه بدن را مستعد عفونت مى كنند. البته در صورت كنترل هاى مرتب درصد ابتلا كاهش پيدا مى كند. بيمارى هاى عفونى نيز از طريق خون با منشأهاى مختلف مى توانند مشكلاتى را ايجاد كنند. از اين قبيل عفونت ها مى توان سل را نام برد كه در كشور ما در موارد نادرى مشاهده مى شود. ولى در افراد مهاجرى كه از ساير كشورها آمده اند موارد بيشترى ديده شده است. ويروس HIV نقشى در نازايى ندارد.اما به دليل سركوب شدن سيستم ايمنى در اين بيمارى، در نتيجه مستعد شدن بيمار به عفونت هاى مختلف مى تواند به طور غيرمستقيم باعث نازايى شود.»

عفونت هاى سيستم تناسلى داخلى علايمى را به دنبال دارد ، دردهاى زيرشكم معمولاً شايع است، دردكمر، ترشحات واژينال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنيتال خارجى سوزش، خارش هم ديده مى شود.

گاهى اوقات نيز بى نظمى هايى در پريود ديده مى شود. عفونت رحمى با ايجاد خراش ها و زخم باعث ايجاد خونريزى ها و لكه هايى وسط سيكل ماهانه مى شود. در مراحل حاد بيمارى تب وجود دارد ولى در مواقع مزمن ديده نمى شود.

• پيشگيرى از بروز عفونت هاى تناسلى
در صورت استفاده از عوامل مستعدكننده عفونت نظير آى. يو. دى (IUD) بايد به طور مرتب تحت نظر پزشك باشند و در صورت مشاهده عارضه اى خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشك مراجعه كرده و از تماس هاى جنسى آلوده پرهيز كنند. در صورت مشاهده علايم عفونت به موقع نزد پزشك مراجعه كنند. علاوه بر آن تمامى خانم ها كنترل هاى شش ماهه تا يك ساله نزد پزشك متخصص زنان داشته باشند. مسئله مهم در اين زمينه آموزش به جوانان است. آگاهى بهترين راه پيشگيرى است.

• درمان
بنا بر اظهارات متخصص زنان در بسيارى از موارد براى اين گونه عفونت ها درمان خاصى وجود دارد. نازايى مطلق در اثر عفونت ها با توجه به پيشرفت تكنيك هاى بارورى ديده نمى شود. در كل اين عفونت ها بارورى خود به خودى را كاهش مى دهند اما نازايى مطلق وجود ندارد